Τζιμ Ράις: Το Home Run της Ανθρωπιάς
Στις 7 Αυγούστου 1982, το Fenway Park της Βοστώνης φιλοξενούσε έναν ακόμη αγώνα των Red Sox. Το γήπεδο ήταν γεμάτο, η ατμόσφαιρα ζωντανή, κανείς όμως δεν μπορούσε να φανταστεί ότι εκείνη η μέρα θα μείνει στην ιστορία όχι για ένα αθλητικό κατόρθωμα, αλλά για μια πράξη ηρωισμού.
Κατά τη διάρκεια του αγώνα, ένα δυνατό foul ball διέσχισε τις κερκίδες και χτύπησε με δύναμη στο κεφάλι τον μικρό Jonathan Keane, μόλις τεσσάρων ετών. Το πλήθος πάγωσε. Η οικογένεια του παιδιού βρέθηκε σε πανικό, ενώ οι διασώστες θα χρειαζόταν χρόνο για να διασχίσουν το πλήθος και να φτάσουν στο σημείο.
Εκείνη τη στιγμή, ο αστέρας των Red Sox, Τζιμ Ράις (Jim Rice), έδρασε χωρίς δεύτερη σκέψη. Πηδώντας από το dugout, έτρεξε προς το παιδί, το πήρε στην αγκαλιά του και το μετέφερε κατευθείαν στον χώρο των αποδυτηρίων, όπου η ιατρική ομάδα της ομάδας μπόρεσε να του δώσει άμεσα τις πρώτες βοήθειες.
Λίγα λεπτά αργότερα, ο Jonathan μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Οι γιατροί δήλωσαν ξεκάθαρα: αν δεν ήταν η άμεση αντίδραση του Ράις, το παιδί δεν θα είχε επιβιώσει.
Ο Ράις επέστρεψε στον αγώνα με τη φανέλα του ακόμη λεκιασμένη από το αίμα του παιδιού, ένα παράσημο θάρρους που κανένα μετάλλιο δεν θα μπορούσε να συμβολίσει καλύτερα. Αργότερα επισκέφτηκε το αγόρι στο νοσοκομείο, ενώ σύμφωνα με αναφορές ανέλαβε και τα ιατρικά έξοδα της οικογένειας, που δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να τα καλύψει.
Η πράξη αυτή τον καθιέρωσε όχι μόνο ως σπουδαίο αθλητή αλλά και ως άνθρωπο που ξεπέρασε το όριο του γηπέδου. Σε μια εποχή όπου τα φώτα της δημοσιότητας συχνά μεγεθύνουν μόνο τα κατορθώματα μέσα στο παιχνίδι, η ιστορία του Ράις υπενθυμίζει πως η αληθινή αξία βρίσκεται στις στιγμές που επιλέγουμε να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπό μας.
Ο ίδιος σπάνια μιλούσε γι’ αυτό. Όπως δήλωσε χρόνια αργότερα:
«Έκανα αυτό που θα έπρεπε να κάνει κάθε άνθρωπος. Δεν ήμουν ήρωας. Ήμουν απλώς στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή.»
Και ίσως εδώ να βρίσκεται η ουσία. Ο Αντρέ Μπρετόν έγραψε:
«Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση.»
Ο Τζιμ Ράις το απέδειξε στο Fenway Park εκείνο το καλοκαιρινό απόγευμα του 1982.